14 - 20 Oktober 2013

Maandag met die kom terug stop ons by Celia se kerk in Kumbane om die pompinstalasie af te handel, maar die mense is nie daar nie en ons ry maar weer.

Dinsdagoggend gaan ons weer Kumbane toe en neem die Australiese werktuigkundige se vrou en een dogter saam. Mama Maria de Freritas wys ons hulle tuine, wat hul met reënwater en die boorgat se water nat lei, terwyl Petrus die werk afhandel. Hulle plant so 3 mieliepitte in ’n holte in die sand en bedek dit dan met gras om dit teen die wind en son te beskerm. Ons vra ook uit oor  die plante en tussen ons gebrekkige Portugees en haar soortgelyke Engels verstaan ons mekaar, ons dink. Een  plant mandioca of in Engels is dit cassava, dis ’n struikagtige plant wat ongeveer ’n jaar neem om die lang wortels (of wortel verdikkings) onder die grond te vorm wat dan uitgehaal word en gekook word. Dit het min of meer die  tekstuur van patatas, maar die smaak laat jou tog ook aan aartappels dink. Hulle kook dit met uie, aartappels en tamaties, en as hulle vleis het, kan dit ook by gevoeg word. Die jong blare word ook gekook en die lote van die plant word gebruik om vir die volgende jaar se oes in te sit. Daar groei ook so ’n rankplant wat ons gewoonlik as onkruid beskou en uittrek en sy vertel dat hulle dit ook kook. Alta pluk ’n blaartjie en proe daaraan, dit het ’n soeterige smaak en dit behoort goed af te gaan in ’n slaai.

Kenssane skuif  Woensdag oor na die Baby House, dis ‘n groot mylpaal nadat sy vir amper 2 jaar in die nursary was, sy is volgende maand 2 jaar oud. Dis die kleintjie wat Down Sindroom is en wat vroeër vanjaar die hart operasie gehad het. Ons is so dankbaar vir haar wonderbaarlike vordering sedert die operasie, sy praat en brabbel baie meer, aap alles na en wil net loop, al is haar beentjies nog nie heeltemal instaat om haar gewig te dra nie.

Donderdag gaan soek ons waaiers vir die camerata, daar het ’n skenking daarvoor ingekom, en ons doen ’n paar aankope. Terwyl ons in die kerk is sien ons blitse en hoor donderweer. Ons kry ’n baie welkome bui reën, die stof is weg en om oor die sand te loop, is lekker en dis ook nie so warm nie. Vrydagaand is daar weer donderweer en nog reën val deur die nag.

Saterdag is ’n boek en sop dag met drisselweer die hele dag. En nie een van ons twee kom by die boek deel uit nie. Ons word genooi vir  middagete van ’n tradisionele Mosambiekse gereg, kan nie die naam onthou nie. Dit was nie te min baie lekker, dit was pampoenblare met kokosneutmelk en grondboontjies op rys bedien.

Sondag is ons weer so bevooreg om vir middagete uitgenooi te word en die aand het ons die gesin van Australië genooi om by ons te eet. Hulle is ’n groot seën vir Iris Zimpeto, hy leer die jonges en die Mosambiekse werktuikundig meer oor voertuie en die res van die gesin sit handby in verskillende afdelings.