24 Februarie – 2 Maart 2014

Oor die naweek het een van die ‘special needs’ kinders ’n been gebreek en het hy nou ekstra versorging nodig en gebede dat die been goed sal aangroei en vir ekstra geduld vir sy versorgers.

Ons hanteer ‘Home Group’ die week en is dus bietjie besiger as gewoonlik.

Die kinders sukkel om by hul nuwe programme in te skakel en ons en die ‘educater’ is gedurig opsoek om hulle betyds iewers te kry waar hulle hoort.

Die strykyster van die camerata het gebreek, dis die derde een sedert Augustus. Nou is hier elke oggend teen 11:00 en in die aand, kinders wat hul skoolklere wil stryk voor hulle moet skooltoe gaan.

Vrydagoggend is ons by die Prayer room 7 uur waar daar vir die kinders gebid word en van die kinders ook vrywillig teenwoordig is. Die een Tia bring vier 4 jariges en maak hulle staan by ons en hulle is heeltemal gelukkig daarmee. Die een seuntjie staan eers net voor Petrus met sy rug na hom toe maar later skuif hy terug tot teen Petrus, die ander dringmee om Alta se hand te hou. Na die sessie terwyl ons uitbeweeg moet ons elkeen optel en ’n drukkie gee. Die een dogtertjie is soos ’n seekat, haar bene en arms strek en rek en dit kos stoei on haar neergesit te kry.

Vrydagaand kom vra een van die groot seuns of hy iets op die rekenaar kan doen vir die skool en ons sê dis reg. Met bietjie hulp is die stuk reg en ons druk dit vir hom. Saterdag-aand kom vra nog van hulle en Sondagaand nog. Dit lyk asof ons sal moet soek vir ’n rekenaar en drukker, van hulle is nou in klas 10 (st 8) en een is in klas 11 en sal dit seker al meer nodig kry. 

Saterdagoggend bak ons koek en hou partytjie, want een van die eerste groep kleinseuntjies verjaar Maandag.  Saterdagaand braai ons vleis saam met een nuwe sendeling wat die muur in die cametata geverf het en die kinders Engels leer.

Sondagoggend is ons Afrikaanse kerk toe in Matola en neem 3 van die seuns saam, 2 groot en een kleintjie. Net toe die diens begin is daar ’n kragonderbreeking en die sang word bietjie beperk, met die projektor wat nie werk nie. Die kinders is stil en bekyk alles met groot oë. Oppad terug vra ons of hulle van die diens gehou het, ja sê al 3. Ons vra toe  of dit beter is as Zimpeto se kerk en dit ontlok ’n luide ‘Nee!’ van al drie.