26 Mei – 1 Junie 2014

Na ’n kort kuiertjie saam met van ons eie kinders, keer ons Maandag terug Zimpeto toe. Vanaf aankoms 2 uur word ons besig gehou, die netwerk en internet is van die naweek af (net 1 punt was af), die kinders soek aandag, ens.

Die res van die week gaan oor voorbereiding vir Kinderdag, 1Junie, ’n groot gebeurtenis in Mosambiek (net soos Kersfees). Die kinders kry presente bestaande uit ’n speelding of twee en klere, die dorms word opgemaak met ballonne ens. Op die dag word die kinders vermaak en getrakteer met ’n spesiale ete (rys, gebraaide hoender en slaaiblare).

Ons dorm word egter uitgenooi na die Afrikaanse kerk in Matola vir die oggend en ons kry toestemming om hulle te vat, want die grootste gedeelte van Kinderdag vind eers die middag na kerk plaas. So vertrek ons Sondagoggend 08:00 met 3 voertuie, 22 kinders, 2 personeellede en ons 3 sendelinge. Die oggend se gebeure vind plaas by die nuwe terrein, waarheen die kerk binnekort verskuif, onder groot bome in ’n groot tuin. Daar is pragtige koelte waar ons sit, maar ongelukkig waai daar ’n windjie en die meeste sit en koud kry tot die wind gaan lê, waarna almal sweet want die temperatuur klim na 31°C. Die meeste van die geleentheid word in Engels gedoen en vertaal na Portugees. Daar is ’n poppekas en ‘n geleentheid vir die kinders om ’n spieëltjie of 2 of 3 te versier na die kort preek oor die Woord wat jou spieël as Christen is. Daarna kry almal koek (’n Mosambiek-tradisie), worsbroodjies vir die kleiner kinders en hamburgers vir die res. Die groot seuns trek hulle neuse op vir die hamburgers en eet net een, maar die kleintjies laat nie op hulle wag nie en verslind ook ’n hamburger na die worsbroodjie. Ons het die kinders die Afrikaanse liedjie ‘Ons sê baie dankie, vir die lekker dag’ geleer en dit het groot reaksie by die Suid Afrikaners uitgelok. Moet sê die uitspraak was nogal redelik goed. Oppad terug kry ons probleme met een bakkie se koppelaar wat nie altyd wil werk nie, jy moet jou voet onder die pedaal in haak en dit terugruk sodat dit weer hak en werk. Die jong Irse sendelinkie kry haar opleiding hoe om ’n halfwerkende voertuig van Africa in Africa te bestuur. Dit was ’n baie geseënde dag vir almal, met nog feesvierings toe onsterug kom en ’n ete van hoender, rys en slaai. Die besoek aan die camerata loop ook goed af en Petrus se verjaarsdag word nie vergeet nie en hy word op ‘n bankie in die lug gehou, gelukkig nie op-en-af geskud nie.