Petrus en Alta se wedervaringe in Mosambiek: 25

Maandag, die dag verloop goed en die kinders is nogal rustig, hou hulself besig met teken en speel. Alta probeer hul help met lees, dit gaan maar sukkel want die uitspraak is ’n probleem. Hulle raai alles en kan nie onderskei tussen woorde nie.

Dinsdag was daar ’n bemoediging/opleiding gereël, dit was gedoen deur ’n Mosambiekse pastoor, ons sal nie sy naam gee nie, om hom en sy gemeenskap te beskerm. Dit was baie interresant en inspireerend.

Sy boodskap het gegaan oor ’n intieme verhouding met God en ‘fellowship’ met God. Hy het ‘fellowshp’ op gedeel in ‘glory’ en ‘power’. In kort het hy gesê dat glorie gebrokenheid is, wat jou laat oorgee in God se teenwoordigheid en jou laat met ’n gevoel van tevredenheid. Krag het hy gesê, skud jou en laat jou verontrus/ onrustig/ inberoering en laat jou met ’n gevoel van grootsheid/ manjefiekheid. Hy het Jesaja 11:2 hanteer met die 6 manifistasies van die Heilge Gees, gaan lees dit gerus. Later het hy so 3 mense geroep en vir hulle gebid, toe kom hy na ons toe en vra of hy ook vir ons kan bid en sê dat daar mense is wat ons nie hier wil hê nie, maar dat daardie selfde mense sal omdraai en jammer sê en dat ons moet vas staan in wat ons doen (die enigste waarvan ons weet wat met ons 'n probleem het, is die voertuigbestuurders waar Petrus inligting bymekaar maak van misbruik van voertuie, opsom en aan bestuur deur gee, wat nooit voorheen gedoen is nie).

Tweede het hy gepraat oor kultuur en tradisies veral onder Mosambiekers Ons het gedink ons weet hoe swartmense dink en doen, maar dit het ver tekort geskied.

Volgens hom is kultuur die omgewing waarin jy groot word en deel van jou word. Tradisie is dit wat jy aanleer by die ouerhuis en kan afgeleer word. Verder het hulle meer respek en eerbied vir die dooies as vir enige lewende person, dit is omdat hulle glo dat die dooies hulle kan aanval as hulle nie respek aan hulle betoon nie en dis ook waarom hulle so vasklou aan die voorvadergeeste. Swartmense kan nie verder dink as dit wat hulle geleer het in hulle omgewing nie, hulle het nie ’n verbeelding nie, weet nie hoe om oor dinge wat jy graag sal wil hê te droom nie, kan glad nie kreatief dink nie en het daarom geen vooruitsigte of beplanning vir die toekoms nie behalwe dit wat hulle by ander sien (blankes).

‘n Groot persentasie probeer om verwerping te verwerk, hulle word nie as babas en kleinkindertjies vasgehou nie, ander voorbeelde is kinders wat op 9 jarige ouderdom veld toe gestuur word om vee op te pas, sonder werklike kontak en verhoudings met hulle ouers vir die res van hul lewens, pa’s wat nie by die huis is nie, dink aan die mynwerkers wat weg van hulle families werk, ens. Dit veroorsaak dat hierdie kinders wanneer hulle groot is, steeds verwerp voel en dan aggresief word wanneer hulle byvoorbeeld in leierposisies beland, omdat hulle nie weet hoe om mag te hanteer nie.

Soos in SA word die kinders hier gedwing om in ’n ander taal as hulle huistaal skool te gaan wat baie pyn en probleme veroorsaak.

Laaste het ons verneem van probleme wat ’n gemeenskap met politiekeleiers het en daar is vir hulle gebid. Wat hier gebeur het is dat die regerende party wou hê die geestelike leier moes by die politieke party aansluit. Hy het geweier wat reg is omdat hy ’n geestelike is en mense van verskillende politieke partye bedien. Die regering het net daar die registrasie van die kerk geweier en die bou van die kerkgebou gestop. Bid asb. vir hulle.

Hier is geen erkening vir Christelike vakansiedae nie en paasfees of Goeie Vrydag is ’n gewone werksdag, dus geen paasnaweek nie. Hoe bevoorreg is ons nie in Suid-Afrika nie, hierdie regeering soek goedkeuring en leiding by voorvadergeeste en toordokters.

Dondergaanddiens is op die sokkerveld en die plaaslike gemeenskap was genooi. Na die diens wys hul dele uit “The Jesus Film”. Die band het agter op ’n trok musiek gemaak en die film is op ’n projektorskerm gegooi. Wat teen die trok se kajuit staan gemaak is. Ons het op die kerk se bankies gesit. Gelukkig het dit die vorige twee nagte gereen, anders was dit net stof en weet ek nie of die bankies sou vasstaan nie, soos dit was, het hulle diep in die sand in gesink.

Met Maandag se besigheidsvergadering is gevra of ons sal help om die saal te versier vir Vrydag in swart en Sondag in mooi helder kleure en blomme. So kom dit dan dat daar net twee is wat hulp aanbied en dit erf. Nou ja, Alta is een van die en Clare wat die beplanning gedoen het, die mans en Ouma was die slawe wat moes help. Ons werk met dit wat beskikbaar is, 6 meter swart lap, ’n paslaken, swartsakke, ’n slaapsak en ’n stuk donkerbruin lap. Dis nogal min as jy weet die voorste gedeelte van die kerk is seker so 10meter, indien nie meer nie en die materiaal net ’n meter breed. Dit alles moes voor twee uur klaar wees en ook nie te vroeg begin kon word nie, want dan trek die kinders dit af. Vrydagmiddagdiens begin toe net na twee uur en eindig eers vyf uur. Die een sendeling het ’n groep kinders geneem en ’n toneel van die instelling van die nagmaal, verhoor en kruisiging van Jesus opgevoer. Vier van ons groepie seuns was ook daarin. Volumebeheer is nog nie iets wat hier verstaan word nie, en die prediker en sy Shangaan tolk het nie een ’n mikrofoon of klankversterking nodig gehad nie. Die arme tolk wat in Engels vir ons moes tolk en by ons gestaan het, het nie ’n kans gehad om sy stem hoorbaar te maak nie. Hulle het die vorige week opleiding van ’n profesionele klankingenieur gehad, dit het nie juis gewerk nie.

Saterdagaand is begin om die transformasie van die kerk te doen vir Sondagoggend se diens. Die opdrag was mooi kleurvol en met baie blomme. Clare het toe ons laas in Suid-Afrika was, helder kleure materiaal gekoop vir ’n projek wat sy aan die gang het, maar nog nie gebruik het nie. Eers is die agterste muur met wit materiaal getooi en toe met ’n kruismuurbehangsel wat Clare het en van die gekleurde stroke materiaal langsaan. Sy het ook die boog wat gewoonlik vir troues gebruik word, met ’n reenboog, hemel en heuwel versier. Die res is Sondagoggend gedoen. Vroeg Sondagoggend het Alta en Ouma gaan blomme bymekaar maak op die terrein. Dis nogal ’n taak, hier is min blomme, net boganvillas en lelies en die lelies blom nie nou nie. Boganvillas hou ook nie baie goed in potte nie. Die eerste boganvilla wat ons rek om by te kom se tak breek en ons sny toe maar al die blomme af. Die res was in ons eie tuin. Hulle het in die week die palms terug gesny en Alta het toe ’n klomp van die takke aangedra huistoe. Emmers is gebruik as blombakke met sand daar in om die blomme op hul plek te hou en nie om te val nie. Almal was beindruk met die versierings en soveel so dat ons dalk ook vir ’n troue die saal moet versier.

Sondagaand braai die sentrumbaas en sy vrou by ons, hulle wou ’n bietjie met Ouma kuier voor sy volgende naweek permanent teruggaan Marloth toe. Ons gee hulle pap en sheba wat hulle vir die eerstekeer eet.

Foto’s